Main News Page
ਖਾਣ ਵਾਲਾ ਖਾ ਗਿਆ, ਪਰ ਖਾ ਗਿਆ ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਨਾਂ 'ਤੇ ਯਾਨੀ ਰੱਬ ਨੂੰ ਭੋਗ ਲਵਾਉਂਣ ਦੇ ਨਾਂ 'ਤੇ। ਪਰ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਪਤਾ ਕੀ ਕਰ ਗਿਆ? ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ 'ਤੇ ਸਵਾਹ ਮਲ ਗਿਆ! ਉਸੇ 'ਭਗਵਾਨ' ਦੇ ਮੂੰਹ 'ਤੇ ਜਿਸ ਦੇ ਨਾਂ 'ਤੇ ਢਿੱਡ ਤੂੜਿਆ ਸੀ! ਖੁਲ੍ਹੇ ਆਮ ਮੰਦਰ ਤੇ ਮੂਰਤੀ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਜਦ ਉਹ ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਖੀਰ ਲਾਉਂਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਅਗਲਾ ਭੋਗ ਮੱਖੀਆਂ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਭਗਵਾਨ ਦੇ ਮੂੰਹ 'ਤੇ ਮੱਖੀਆਂ ਨਾ ਪੈਣ, ਉਸ ਦਾ ਹੱਲ ਇਹ ਕੱਢਿਆ ਕਿ ਭਗਵਨ ਦੇ ਮੂੰਹ 'ਤੇ ਸਵਾਹ ਮਲ ਦਿਓ!! ਛਾਰ ਯਾਣੀ ਸਵਾਹ! ਯਾਣੀ ਰਾਸ਼ਨ ਪੰਡੀਏ ਦੇ ਢਿੱਡ ਵਿਚ ਤੇ ਸਵਾਹ ਭਗਵਨ ਦੇ ਮੂੰਹ 'ਤੇ! ਪੰਡੀਏ ਦੀ ਅਗਲੀ ਨਸਲ ਯਾਣੀ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਪੰਡੀਏ ਇਨ ਬਿਨ ਉਹੀ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਯੱਕੜ ਛੱਡਿਆ ਕਿ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਪ੍ਰਤਖ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦਾ ਛੱਕਿਆ ਬਾਬਾ ਜੀ ਕੋਲੋਂ। ਐਨ ਸਾਹਵੇਂ ਬੈਠ ਕੇ। ਬਾਬਾ ਜੀ ਪੱਖੀ ਝੱਲੀ ਜਾਂਦੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਬ ਛੱਕੀ ਜਾਂਦੇ। ਕਹਾਣੀ ਚਲ ਨਿਕਲੀ ਇਨੀ ਚਲੀ ਕਿ ਸੈਂਕੜੇ ਠਾਠ ਤੇ ਹਜਾਰਾਂ ਸਾਧ ਸੂਅ ਮਾਰੇ ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਨੇ? ਅਗਲੀ ਸਵਾਦਲੀ ਗੱਲ ਕਿ ਸਾਰੇ ਡੇਰਿਆਂ ਵਿਚ ਥਾਲਾਂ ਨੂੰ ਭੋਗ ਤੇ ਉਹ ਕਹਾਣੀ ਵਾਲੇ ਭੋਗ ਦਾ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦਾ ਯਾਣੀ ਥਾਲ! ਥਾਲ ਇਨਾ ਚਲਿਆ ਕਿ ਮਾੜਾ ਹਿਸਾਬੀ ਤਾਂ ਬਾਬਿਆਂ ਦੀਆਂ ਕੌਲੀਆਂ ਗਿਣਨੀਆਂ ਭੁੱਲ ਜਾਏ! ਬਾਹਰੋਂ ਆਈਆਂ ਦਾਲਾਂ ਸਬਜੀਆਂ ਨੂੰ ਡਬਲ ਟ੍ਰਿਪਲ ਤੁੜਕੇ! ਫਿਰ ਤੁੜਕੇ, ਵਾਰ ਵਾਰ ਤੁੜਕੇ! ਖੀਰਾਂ, ਕੱਸਟਡਾਂ, ਰੈਤੇ, ਫਰੂਟ। ਆਖਰ ਬਈ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਭੋਗ ਲੱਗਣਾ! ਸੱਜੇ ਹੋਏ ਥਾਲ ਦਾ ਪੰਜ ਸੱਤ ਮਿੰਟ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਦਾ ਗੇੜਾ ਜਿਹਾ ਕੱਢਾ ਕੇ ਚੱਲ 'ਬਾਬਿਆਂ' ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ! ਅੱਗੋਂ ਬਾਬਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝ ਨਾ ਆਵੇ ਕਿਹੜੀ ਛੱਡੇ ਤੇ ਕਿਹੜੀ ਖਾਵੇ। ਇਸ ਨਾ ਸਮਝ ਆਉਂਣ ਵਾਲੀ ਕਹਾਣੀ ਵਿਚੋਂ ਬਾਬਿਆਂ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਢਿੱਡਾਂ ਦਾ 'ਅਵਤਾਰ' ਹੋਇਆ? ਹਾਲੇ ਸ਼ੁੱਕਰ ਵੱਡੇ ਬਾਬਿਆ ਦਾ ਕਿ ਖੁਲ੍ਹੇ ਚੋਲੇ ਦੇ ਗਏ ਕਿ ਹੇਠਾਂ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ ਬਾਬੇ ਅੱਠਵੇ ਜਾਂ ਨਾਵੇਂ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਹੀ ਮਹੀਨੇ ਵਿੱਚ ਨੇ! ਵੱਡੇ 'ਬਾਬਾ ਜੀ' ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਉਹ ਦੂਰ ਅੰਦੇਸ਼ੀ ਸਨ ਕਿ ਜਿਹੜੀ ਕਹਾਣੀ ਮੈਂ ਵੇਚਣ ਲੱਗਾ ਚੋਲੇ ਵੱਡੇ ਤੇ ਖੁਲ੍ਹੇ ਹੀ ਚਾਹੀਦੇ। ਸੋਚ ਕੇ ਦੇਖੋ ਭੁੱਚੋ ਵਾਲੇ ਵਰਗੇ ਸਾਧ ਨੇ ਕਿਤੇ ਪਿੰਟ ਪਾਈ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਪਿਹੋਵੇ ਵਰਗੇ ਨੂੰ ਕੋਟ ਪਾਉਂਣਾ ਪੈ ਜਾਏ? ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਪਦਾ ਕਿ ਬਾਬੇ ਥਾਲ ਦੀ ਵੀ ਖੱਲ੍ਹ ਨਾ ਲਾਹ ਦੇਣ ਜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਬਾਹਰ ਬੈਠੇ ਨੰਗਾ ਵੰਨੀ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਜਿਹੜੇ ਬਾਹਰ ਤੁੜਕਿਆਂ ਦਾ ਸਵਾਦ ਦੇਖਣ ਲਈ ਸੀਤ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦ ਲਈ ਜੀਭਾਂ ਕੱਢੀ ਬੈਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ! ਵਰਤਾਉਂਣ ਵਾਲਾ ਗੁਰੂ ਕੇ ਲੰਗਰ ਵਿੱਚ ਸਾਧ ਦੀ ਜੂਠ ਨੂੰ ਸ਼ਰੇਆਮ ਸੀਤ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦ ਕਹਿ ਕੇ ਵਰਤਾ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਹੱਥ ਅੱਡ ਅੱਡ ਆਪਣੀ ਅਕਲ ਦੇ ਗਲ ਗੂਠ ਦੇ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਬਾਬਾ ਜੀ ਆਪਣੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਕਿ ਕਿਉਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮੂਰਖ ਬਣਾਉਂਦਾ ਕਿ ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਲਾ ਕੇ ਰਾਸ਼ਣ ਸਾਰਾ ਆਪ ਡਕਾਰ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਫਿਰਦਾਂ ਕਿ ਭਗਵਾਨ ਨੇ ਭੋਗ ਲਾਇਆ? ਭੋਗ ਕਾਹਦਾ ਲਾਇਆ ਸਵਾਹ ਦਾ ਜਿਹੜੀ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਮਲ ਆਇਆ? ਪਰ ਜੇ ਕਿਤੇ ਤੁਸੀਂ ਭੋਗ ਵਾਲੇ ਥਾਲ ਦਾ ਗੇੜਾ ਕਢਾਉਂਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 'ਸੰਤ' ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚੇ ਥਾਲ ਵੇਲੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹੁੰਦੇ! ਉਹ ਬੜੇ ਖਚਰੇ ਨੇ ਉਹ ਵੜਨ ਹੀ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ। 'ਬਾਬਾ' ਜੀ ਥਾਲ ਲਾ ਰਹੇ ਕਹਿਕੇ ਬਾਹਰੋਂ ਮੋੜ ਦਿੰਦਾ ਪਹਿਰੇਦਾਰ! ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਜੇ ਇਨੀ 'ਸੰਤ' ਖੁਰਲੀ ਤੇ ਚਰਦਾ ਦੇਖ ਲਿਆ?
ਜੇ ਕਿਸੇ ਪਾਠਕ ਨੇ ਕੁਮੈਂਟ ਕਰਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਇੱਥੇ ਕਲਿੱਕ ਕਰਕੇ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।
<< ਸ੍ਰ. ਗੁਰਦੇਵ ਸਿੰਘ ਸੱਧੇਵਾਲੀਆ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਲਿਖਤਾਂ >>
ਵਾਹਿ ਗੁਰੂ ਜੀ ਕਾ ਖ਼ਾਲਸਾ, ਵਾਹਿ ਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫ਼ਤਿਹ॥ ਖ਼ਾਲਸਾ ਨਿਊਜ਼ ਸਿਰਫ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਅਖੌਤੀ ਅਖੌਤੀ ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ ਅਤੇ ਹੋਰ ਅਨਮਤੀ ਗ੍ਰੰਥ, ਪੱਪੂ (ਅਖੌਤੀ ਜਥੇਦਾਰ), ਪਖੰਡੀ ਸਾਧ, ਸੰਤ, ਬਾਬੇ, ਅਨਮਤੀ ਕਰਮਕਾਂਡਾਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਕਰਦੇ ਰਹਾਂਗੇ। ਅਸੀਂ ਹਰ ਉਸ ਸਿੱਖ / ਸਿੱਖ ਜਥੇਬੰਦੀ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਵਾਂਗੇ, ਜਿਸਦਾ ਨਿਸ਼ਚਾ ਸਿਰਫ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ 'ਤੇ ਹੋਵੇ, ਸੱਚ ਬੋਲਣ ਅਤੇ ਸੱਚ 'ਤੇ ਪਹਿਰਾ ਦੇਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਅਤੇ ਬਾਬਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖਲੋ ਕੇ ਜਾਬਰ ਕਹਿਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਰੱਖਦਾ ਹੋਵੇ।
Disclaimer: Khalsanews.org does not necessarily endorse the views and opinions voiced in the news। articles। audios । videos or any other contents published on www.khalsanews.org and cannot be held responsible for their views. Read full details....
ਖੁਲ੍ਹੇ ਆਮ ਮੰਦਰ ਤੇ ਮੂਰਤੀ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਜਦ ਉਹ ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਖੀਰ ਲਾਉਂਦਾ ਸੀ,
ਤਾਂ ਅਗਲਾ ਭੋਗ ਮੱਖੀਆਂ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਭਗਵਾਨ ਦੇ ਮੂੰਹ 'ਤੇ ਮੱਖੀਆਂ ਨਾ ਪੈਣ, ਉਸ ਦਾ
ਹੱਲ ਇਹ ਕੱਢਿਆ ਕਿ ਭਗਵਨ ਦੇ ਮੂੰਹ 'ਤੇ ਸਵਾਹ ਮਲ ਦਿਓ!! ਛਾਰ ਯਾਣੀ ਸਵਾਹ!
ਜੇ
ਕਿਸੇ ਪਾਠਕ ਨੇ ਕੁਮੈਂਟ ਕਰਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਇੱਥੇ ਕਲਿੱਕ ਕਰਕੇ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।
