ਲਗਾਕੇ ਜਮੀਨ ਜਾਇਦਾਦ ਗੁਰਦੁਆਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਮ, ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਸਦਾ ਲਈ ਕਲੇਸ਼ ਦਾ ਦੌਰ ਦਿੱਤਾ ।
ਅਗਾਂਹ ਸਿੱਖਾਂ ਵੀ ਬੰਨ੍ਹ ਲਈ ਗੰਢ ਪੱਲੇ, ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਚਮਕਾਉਣ ਤੇ ਹੀ ਸਾਰਾ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ।
ਸਿੱਖੀ ਸੰਭਾਲ ਦੀ ਕਿਸੇ ਨਾ ਫਿੱਕਰ ਕੀਤੀ, 'ਗੁਰਮਤਿ' ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਤੇ ਭੋਰਾ ਨਾ ਗੌਰ ਕੀਤਾ ।
ਬਣਾਕੇ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਕਈ-ਕਈ ਮੰਜਿਲਾਂ ਦੇ, ਹਰ ਨਗਰ ਤੇ ਪਿੰਡਾਂ 'ਚ ਕੱਢ ਟੌਹਰ ਦਿੱਤਾ ।
ਸੰਗਮਰ-ਮਰ ਦੇ ਪਥੱਰ ਤੇ ਟਾਇਲਾਂ ਵਿਦੇਸ਼ੀ, ਸੋਨੇ ਦੀਆਂ ਪਾਲਕੀਆਂ ਚੰਦਨ ਦਾ 'ਚੌਰ ਦਿੱਤਾ ।
ਦੂਜੇ ਨਗਰਾਂ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸਾਡਾ ਗੁਰਦੁਆਰਾ, ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਏਸੇ ਹੋੜ ਵਿੱਚ ਰੋੜ੍ਹ ਦਿੱਤਾ ।
ਚੰਗੀਆਂ ਭਲੀਆਂ ਢਾਅ ਨਵੀਂਆਂ ਬਣਾਈ ਜਾਂਦੇ, ‘ਪੈਸਾ’ ਪਾਣੀ ਵਾਂਗ ਈਮਾਰਤਾਂ ’ਤੇ ਰੋੜ੍ਹ ਦਿੱਤਾ ।
ਵਧੀਆ ਈਮਾਰਤ ਗੁਰੂ ਘਰ ਦੀ ਬਣ ਗਈ ਏ, ਗੁਰੂ ਦੀ ‘ਮੱਤ’ ਨੂੰ ਧੱਕ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਦਿੱਤਾ ।
ਜਿਹੜਾ ਫੰਡ ਬਹੁਤਾ ਦਏ, ਪ੍ਰਧਾਨ ਉਹੀਉ, ਗਰੀਬ ਗੁਰਮੁਖਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਤੋਰ ਦਿੱਤਾ ।
'ਗੁਰਮਤਿ" ਵਿਹੂਣੇ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਬਣ ਬੈਠੇ, "ਟਰਾਲੇ" ਅੱਗੇ "ਟਰੈਕਟਰ" ਨੂੰ ਜੋੜ ਦਿੱਤਾ ।
ਸੇਵਾ ਭਾਵਨਾ' ਦਿੱਲ ਤੋਂ ਹੀ ਖਤਮ ਹੋਈ, ਪ੍ਰਬੰਧ ਹਥਿਆਉਣ ’ਤੇ ਹੀ ਸਾਰਾ ਜੋਰ ਦਿੱਤਾ ।
ਸਿੱਖ ਭੁੱਲ ਗਏ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੀ ਵੀਚਾਰ ਕਰਨੀ, ਗੁਰੂ ਉਪਦੇਸ਼ ਤੇ ਕਦੇ ਨਾ ਗੌਰ ਕੀਤਾ ।
ਗੋਲਕ ਗੁਰੂ ਦੀ ਗਰੀਬ ਦਾ ਮੂੰਹ ਛੱਡਕੇ, ਵਾਧੂ 'ਆਡੰਬਰਾਂ' ਤੇ ਬਹੁਤਾ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ।
ਜਿਨਾਂ ਪੈਸਾ ਬਿਲਡਿੰਗਾਂ ਤੇ ਲਗਾਈ ਜਾਂਦੇ, ਕਿਤੇ ਲੋਕ ਭਲਾਈ ਤੇ ਕੁਝ ਗੌਰ ਹੁੰਦਾ ।
ਦਸਵਾਂ ਹਿੱਸਾ ਹੀ ਲਗਾਉਂਦੇ ਜੇ ‘ਸਿੱਖੀ ਸਿੱਖਿਆ’ ’ਤੇ, ਅੱਜ ਮੁਹਾਂਦਰਾ ਕੌਮ ਦਾ ਹੋਰ ਹੁੰਦਾ ।
ਜਿਹੜਾ ਭੱਟਕ ਜਾਏ ਰਸਤਾ ਮੰਜਿਲਾਂ ਦਾ, ਉਸਦਾ ਠਿਕਾਨਾ ਨਾ ਕੋਈ ਠੌਰ ਹੁੰਦਾ ।
'ਡੁਲ੍ਹੇ ਬੇਰਾਂ' ਦਾ ਹਾਲੇ ਨਹੀਂ ਕੁੱਝ ਵਿਗੜਿਆ, ਐਸਾ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨਹੀਂ, ਜਿਹੜਾ ਨਾ ਸੌਰ ਹੁੰਦਾ ।
ਹੁਣ ਤੱਕ ਕਦੋਂ ਦੇ ਮੰਜਿਲੇ ਮਕਸੂਦ ਹੁੰਦੇ, "ਗੁਰਬਾਣੀ ਸੁਗੰਧੀ' ਦਾ ਸਿੱਖ ਜੇ ਭੌਰ ਹੁੰਦਾ ।
ਸਿੱਖ ‘ਸਿੱਖੀ’ ਤੋਂ ਕਦੇ ਨਾ ਡਾਂਵਾਂ ਡੋਲ ਹੁੰਦਾ, ....................................................।
ਆਉ, ਮੋੜੋ ਮੁਹਾਰਾਂ "ਸੁਰਿੰਦਰ" ਦੀ ਗੱਲ ਮੰਨ ਲਉ, "ਗੁਰਬਾਣੀ" ਬਿਨਾਂ ਸਿੱਖ ਦਾ ਕੋਈ ਨਾ ਠੌਰ ਹੁੰਦਾ।