ਅੱਜ ਦੇ ਨੌਂਜਵਾਨਾਂ ਦੇ ਕੀ ਹਾਲ ਦੱਸਾਂ, ਸੁਪਨੇ ਕਿਹੋ ਜਿਹੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਲਦੇ ਨੇ ।
ਬਿਨਾ ਮੇਹਨਤ ਤੋਂ ਚਾਹੁਣ ਐਸ਼ ਕਰਨੀ, ਸੁੱਖ ਸਾਰੇ ਹੀ ਅਮੀਰੀ ਵਾਲੇ ਭਾਲਦੇ ਨੇ ।

ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਤੇ ਮੋਬਾਈਲ ਨਾਲ ਟੌਹਰ ਬਣਦੀ, ਸੂਟ ਬੂਟ ਵੀ ਸਟੈੰਡਰਡ ਦੇ ਭਾਲਦੇ ਨੇ ।
ਜੇ ਕਰ ਕੰਮ ਘਰ ਦਾ ਕੋਈ ਕਹਿ ਦੇਵੇ, ਸੌ-ਸੌ ਬਹਾਨੇ ਲਾ ਕੇ ਟਾਲਦੇ ਨੇ ।

ਨਸ਼ਿਆਂ' ਵਿੱਚ ਵੀ ਕਈ ਨੌਂਜਵਾਨ ਫੱਸ ਗਏ, ਇਉਂ ਜਿੰਦਗੀਆਂ ਕੀਮਤੀ ਗਾਲਦੇ ਨੇ ।
ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਲਈ ਫਿਰ ਅਪਰਾਧ ਕਰਦੇ, ਕਈ ਤਸਕਰਾਂ ਦੇ ਹੱਥੇ ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਵਦੇ ਨੇ ।

ਛੋਟੀਆਂ ਚੋਰੀਆਂ ਜਾਂ ਵੱਡੇ ਡਾਕੇ, ਡਲੀਵਰੀ ਮਾਲ ਦੀ ਫੋਨਾਂ ਤੇ ਭਾਲਦੇ ਨੇ ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਪੈਰ ਤਿਲਕਿਆ ਫਿਰ ਨਾ ਉੱਠ ਸੱਕਣ, ਦਿਲੋਂ ਸੁਧਰਨਾ ਭਾਵੇਂ ਫਿਰ ਚਾਹਵਂਦੇ ਨੇ ।

ਮਲਟੀ ਮੀਡੀਏ ਨੇ ਵੀ ਨੌਂਜਵਾਨ ਪੱਟ ਸੁੱਟੇ, ਕੈਮਰਾ ਮੋਬਈਲ ਗਾਣੇ ਇਕੋ ਥਾਂ ਆ ਰਹੇ ਨੇ ।
ਕੁੱਝ ਚਾਈਨੀ ਮੋਬਾਇਲ ਮਿਲ ਜਾਣ ਸਸਤੇ, ਬਾਲਿਗ-ਨਾਬਾਲਿਗ ਸਭ ਲਈ ਆ ਰਹੇ ਨੇ ।

ਡਾਉਨਲੋਡ ਘਰ ਬੈਠਿਆਂ ਹੀ ਕਰ ਲੈਂਦੇ, ਕੀ-ਕੀ ਭਰਿਆ ਰੱਬ ਜਾਣੇ ਜਾਂ ਉਹੀ ਜਾਣਦੇ ਨੇ ।
ਲੱਚਰ ਗਾਣੇ ਮੈਸਿਜਾਂ ਨਾਲ ਫੋਨ ਭਰਿਆ, ਨਾਲੇ ਏਅਰ ਫੋਨ ਕੰਨਾਂ 'ਚ ਫਸਾਂਵਦੇ ਨੇ ।

ਗਲੀਆਂ 'ਚ ਫਿਰਨ ਅਵਾਜ਼ ਫੁੱਲ ਕਰਕੇ, ਖੁਦ ਨਹੀਂ ਸੁਣਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣਾਂਵਦੇ ਨੇ ।
ਕਰਨ ਸਮੇਂ ਬੈਲੇਂਸ ਖਤਮ ਦਸਦੇ, ਐਸ. ਟੀ. ਡੀ. 'ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਫੋਨ ਮਿਲਾਂਵਦੇ ਨੇ ।

ਸਿਰ ਤੇ ਜੈੱਲ ਮਲਕੇ ਥੱਲੇ ਬਾਈਕ ਲੈ ਕੇ, ਫੁੱਕਰੇ ਬਣ ਕੇ ਹਿੱਕਾਂ ਤਾਣਦੇ ਨੇ ।
ਇਸ਼ਕ-ਮੁਸ਼ਕ ਦੇ ਚੱਕਰਾਂ 'ਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਭੁੱਲੀ, ਫੀਸਾਂ ਘਰ ਦਿਆਂ ਤੋਂ ਝੂਠ ਬੋਲ ਭਰਾਂਵਦੇ ਨੇ ।

ਕਰਨ ਹਵਾ ਚੌਂਕਾਂ 'ਚ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ ਕੇ, ਇਉਂ ਬਖਤ ਘਰ ਦਿਆਂ ਪਾਂਵਦੇ ਨੇ ।
ਸਿੱਖਿਆ ਵੱਡਿਆਂ ਦੀ ਦਰ-ਕਿਨਾਰ ਕਰਕੇ, ਲੜਾਈ ਬੇਗਾਨੀ 'ਚ ਸਿਰ ਜਾ ਫਸਾਂਵਦੇ ਨੇ ।

"ਸੁਰਿੰਦਰ" ਲਈਂ ਨਾ ਪੰਗਾ ਸਮਝਾਉਣ ਵਾਲਾ, 'ਗੱਲ' ਕਹੀ ਤੋਂ 'ਗਲ' ਨੂੰ ਆਂਵਦੇ ਨੇ ।