ਮਃ ੪ ॥
ਗੁਰਸਿਖਾ
ਕੈ ਮਨਿ
ਭਾਵਦੀ
ਗੁਰ
ਸਤਿਗੁਰ
ਕੀ ਵਡਿਆਈ
॥ ਹਰਿ
ਰਾਖਹੁ
ਪੈਜ
ਸਤਿਗੁਰੂ
ਕੀ ਨਿਤ
ਚੜੈ ਸਵਾਈ
॥ ਗੁਰ
ਸਤਿਗੁਰ
ਕੈ ਮਨਿ
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ
ਹੈ
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ
ਛਡਾਈ ॥
ਗੁਰ
ਸਤਿਗੁਰ
ਤਾਣੁ
ਦੀਬਾਣੁ
ਹਰਿ ਤਿਨਿ
ਸਭ ਆਣਿ
ਨਿਵਾਈ ॥
ਜਿਨੀ
ਡਿਠਾ
ਮੇਰਾ
ਸਤਿਗੁਰੁ
ਭਾਉ ਕਰਿ
ਤਿਨ ਕੇ
ਸਭਿ ਪਾਪ
ਗਵਾਈ ॥
ਹਰਿ ਦਰਗਹ
ਤੇ ਮੁਖ
ਉਜਲੇ ਬਹੁ
ਸੋਭਾ ਪਾਈ
॥ ਜਨੁ
ਨਾਨਕੁ
ਮੰਗੈ
ਧੂੜਿ ਤਿਨ
ਜੋ ਗੁਰ
ਕੇ ਸਿਖ
ਮੇਰੇ ਭਾਈ
॥੨॥