ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ
੫ ॥
ਫੂਟੋ ਆਂਡਾ
ਭਰਮ ਕਾ
ਮਨਹਿ ਭਇਓ
ਪਰਗਾਸੁ ॥
ਕਾਟੀ ਬੇਰੀ
ਪਗਹ ਤੇ
ਗੁਰਿ ਕੀਨੀ
ਬੰਦਿ
ਖਲਾਸੁ
॥੧॥ ਆਵਣ
ਜਾਣੁ
ਰਹਿਓ ॥
ਤਪਤ ਕੜਾਹਾ
ਬੁਝਿ ਗਇਆ
ਗੁਰਿ
ਸੀਤਲ ਨਾਮੁ
ਦੀਓ ॥੧॥
ਰਹਾਉ ॥
ਜਬ ਤੇ
ਸਾਧੂ ਸੰਗੁ
ਭਇਆ ਤਉ
ਛੋਡਿ ਗਏ
ਨਿਗਹਾਰ ॥
ਜਿਸ ਕੀ
ਅਟਕ ਤਿਸ
ਤੇ ਛੁਟੀ
ਤਉ ਕਹਾ
ਕਰੈ
ਕੋਟਵਾਰ
॥੨॥ ਚੂਕਾ
ਭਾਰਾ ਕਰਮ
ਕਾ ਹੋਏ
ਨਿਹਕਰਮਾ
॥ ਸਾਗਰ
ਤੇ ਕੰਢੈ
ਚੜੇ ਗੁਰਿ
ਕੀਨੇ ਧਰਮਾ
॥੩॥ ਸਚੁ
ਥਾਨੁ ਸਚੁ
ਬੈਠਕਾ ਸਚੁ
ਸੁਆਉ
ਬਣਾਇਆ ॥
ਸਚੁ ਪੂੰਜੀ
ਸਚੁ ਵਖਰੋ
ਨਾਨਕ ਘਰਿ
ਪਾਇਆ
॥੪॥੫॥੧੪॥