ਮੈਂ ਹਰਿਆਣਾ ਦੇ ਸਿੱਖਾਂ ਅਤੇ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਦੀ ਸੇਵਾ ਸੰਭਾਲ
ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਲੈਣ ਲਈ ਬੜੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਵੀਰਾਂ ਨੂੰ, ਇਸ ਸਫਲਤਾ
ਲਈ ਲੱਖ ਲੱਖ ਵਧਾਈ ਦੇਂਦਾ ਹਾਂ।
ਹਰਿਆਣੇ ਸਮੇਤ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਵੱਸਦੇ ਸਿੱਖ ਵੀਰੋ, ਬੜੇ ਸੰਘਰਸ਼
ਨਾਲ ਲਈ ਇਸ ਸੰਸਥਾ ਨੂੰ ਕਾਲੀਆਂ ਦੀ ਕਾਲੀ ਸਿਆਸਤ ਨੇ ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਕਾਲਾ ਕਰਕੇ ਬਦਸੂਰਤ ਕਰ
ਦਿਤਾ ਹੈ, ਅੱਜ ਦੇਸ਼ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਵਸਦਾ ਸਿੱਖ, ਇਸ ਤੋਂ ਨਫਰਤ ਕਰਦਾ, ਵੱਖ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਇਹਨਾ ਵਲੋਂ ਗੁਰਦੁਆਰਿਆਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਸੰਭਾਲ ਦਾ ਨਾਅਰਾ ਮਹਿਜ਼ ਇਕ ਡਰਾਮਾ ਹੈ।
ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਸੰਭਾਲ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਇਹ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ
ਨੌ ਅਰਬ ਦੇ ਲਗਭਗ ਦੀ ਗੋਲਕ ਸੰਭਾਲਕੇ ਸਿਆਸੀ ਬੈਂਕ ਵਿਚ ਜਮਾ ਕਰਦੇ ਅਤੇ ਸਿਆਸਤ ਲਈ ਵਰਤਦੇ
ਹਨ। ਇਹ ਕੇਵਲ ਵੱਡੀਆਂ ਗੋਲਕਾਂ ਅਤੇ ਜਾਇਦਾਦਾਂ ਵਾਲੇ ਗੁਰਦੁਆਂਰਿਆਂ ਦੇ ਕਬਜ਼ਿਆਂ
ਲਈ ਹੀ ਮੋਰਚੇ ਲਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਹੋ ਹੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਹਨ।
ਦੂਜੇ ਤਖ਼ਤਾਂ 'ਤੇ ਚੱਲ ਰਹੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣਵਾਦ ਅਤੇ ਮਨਮਤਿ ਨੂੰ
ਰੋਕਣ ਲਈ ਕੋਈ ਮੋਰਚਾ ਨਹੀਂ ਲਾਉਂਦੇ, ਬਲਕਿ ਮਨਮਤਿ ਚਲਾਉਣ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਾਥੀ ਬਣਦੇ
ਹਨ, ਸਿੱਖੀ ਦੀ ਅਡਰੀ ਪਛਾਣ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਨਾਨਕਸ਼ਾਹੀ ਕੈਲੰਡਰ ਖਤਮ ਕਰਨਾ ਇਸ ਗਲ ਦਾ ਸਬੂਤ
ਹੈ। ਜੇ ਹਰਿਆਣਾ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਿੱਖਾਂ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ
ਕੋਲੋਂ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਆਜ਼ਾਦ ਨਾ ਕਰਾਇਆ, ਤਾਂ ਇਹ ਲੋਕ ਮਿੱਲਰ ਗੰਜ ਲੁਧਿਆਣਾ ਦੀ ਇਕ
ਕਬਾੜ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਵਾਂਗੂੰ ਗੁਰਮਤਿ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਕਬਾੜੀਏ ਦਾ ਮਾਲ ਬਣਾ ਕੇ ਰੱਖ ਦੇਣਗੇ।
ਹਰਿਆਣਾ ਵਾਸੀਆਂ ਵਲੋਂ ਵੱਖਰੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਕਮੇਟੀ ਬਣਾ ਲੈਣ ਨਾਲ ਕੁੱਝ ਅਸਥਾਨਾਂ 'ਤੇ ਅਸਲ
ਨਾਨਕਸ਼ਾਹੀ ਕਲੰਡਰ ਸਮੇਤ ਗੁਰਮਤਿ ਸਿਧਾਂਤ ਲਾਗੂ ਹੋਣ ਦੀ ਆਸ ਬਣੀ ਹੈ।
ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ ਜੀ ਦੇ ਬਚਨ ਵਾਂਗੂੰ “ਜੈਸੇ ਘਰ ਲਾਗੇ ਆਗ ਜੋਈ
ਬਚੇ ਸੋਈ ਭਲੋ ਜਰ ਬੂਝੇ ਪਾਛੇ ਕਛੁ ਬਸ ਨਾ ਬਸਾਤ ਹੈ”
ਹੁਣ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਆਪ ਬੀਤੀਆਂ ਵਿਚੋਂ
(ਪੰਨਾਂ ਨੰ: 213), ਐਸ.ਜੀ.ਪੀ.ਸੀ ਦੇ ਦੋਮੂਹੇ ਚਿਹਰੇ 'ਤੇ ਭੀ ਝਾਤ ਪੁਆਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ।
ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਦਾ ਅਸਲ ਚਿਹਰਾ
ਪਾਕਿਸਤਾਨ
ਵਿਚਲੇ ਗੁਰਧਾਮਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਸੰਭਾਲ ਦੀ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਅਰਦਾਸ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ
ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਭਾਵੇਂ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਉਥੋਂ ਦੇ ਗੁਰਦਵਾਰਿਆਂ ਦੀ ਗੋਲਕ
ਤਾਂ ਲਿਆਉਂਦੀ ਰਹੀ, ਪਰ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿਚਲੇ ਗੁਰਦਵਾਰਿਆਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਸੰਭਾਲ ਵਲ ਕੋਈ
ਧਿਆਨ ਨਾ ਦਿਤਾ। ਇਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਗੁਰਦਵਾਰਿਆਂ ਦੀ ਕਲੀ ਕੂਚੀ ਵੀ ਨਾ ਕੀਤੀ। ਅਤੇ ਇਹਨਾ
ਗੁਰਦਵਾਰਿਆਂ ਦੀ ਖਸਤਾ ਹਾਲਤ ਲਈ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਨੂੰ ਬਦਨਾਮ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਆਖਰ
ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਸਿੱਖਾਂ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਪੀ ਜੀ ਪੀ
ਸੀ {ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਗੁਰਦਵਾਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ} ਬਣਾ ਦਿਤੀ ਜਾਵੇ। ਇਥੋਂ ਦੀ ਗੋਲਕ ਇਥੋਂ
ਦੇ ਗੁਦਵਾਰਿਆਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਸੰਭਾਲ ਲਈ ਹੀ ਲੱਗੇ। ਇਸ ਲਈ ਉਹਨਾ ਨੇ ਬਾਹਰ ਦੇ ਮੁਲਕਾਂ
ਵਿਚੋਂ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਸੱਦਾ ਦਿਤਾ।
ਸ਼: ਗੰਗਾ ਸਿੰਘ ਢਿਲੋਂ ਰਾਹੀ ਮੈਨੂੰ ਭੀ ਕੈਨੇਡਾ ਤੋਂ ਆ
ਕੇ ਇਸ ਸਮਾਗਮ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਦਾ ਸੱਦਾ ਆਇਆ। ਡੇਹਰਾ ਸਾਹਿਬ ਲਾਹੌਰ ਵਿਖੇ ਸਾਰੇ
ਹਾਲਾਤ ਸਿੱਖ ਸੰਗਤਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰੱਖ ਕੇ ਤਤਕਾਲੀਨ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ
ਮੁਹੰਮਦ ਰਫੀਕ ਤਰਾਰ ਨੇ ਮੇਰੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਵਿਚ ਪੀ ਜੀ ਪੀ ਸੀ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ।
ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਾਹਰਲੇ ਸਿੱਖਾਂ ਖਾਸ ਕਰ ਇੰਗਲੈਡ ਦੇ ਸਿੰਘਾਂ ਅਤੇ ਦਿਲੀ ਗੁਰਦਵਾਰਾ
ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਨੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿਚਲੇ ਗੁਰਦਵਾਰਿਆਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਸੰਭਾਲ ਦੀ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ
ਜੁੰਮੇਵਾਰੀ ਸੰਭਾਲ ਲਈ। ਪੀ ਜੀ ਪੀ ਸੀ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਦਿਆਂ ਇਨਾ ਨੇ ਬਾਖੂਬੀ
ਇਹ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾਈ ਜਿਸਦਾ ਨਤੀਜਾ ਇਹ ਹੋਇਆ ਕਿ ਹੁਣ ਉਥੋਂ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਗੁਰਦਵਾਰੇ
ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਯੋਗ ਹਨ ਅਤੇ ਉਥੋਂ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਦੇਖਣ ਯੋਗ ਹੈ, ਉਥੇ ਅੱਜ ਸੰਗਤਾਂ ਲਈ ਹਰ
ਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਸਹੂਲਤਾਂ ਹਨ।
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਨੇ ਗੋਲਕ ਖੁਸਣ ਦੇ ਰੋਸ ਵਜੋਂ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ
ਗੁਰਦਵਾਰਿਆਂ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਦੀਦਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਬਾਈਕਾਟ ਕਰ ਦਿਤਾ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਗੁਰ ਪੁਰਬਾਂ
ਸਮੇਂ ਜੱਥੇ ਭੇਜਣੇ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿਤੇ। ਏਥੋਂ ਤੱਕ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਕੇ ਕੋਈ ਸਿੱਖ ਪਾਕਿਸਤਾਨ
ਵਿਚਲੇ ਗੁਰਧਾਮਾਂ ਦੇ ਦਰਸਨ ਕਰਨ ਨਾ ਜਾਵੇ।
ਉਸ ਸਮੇਂ ਮੈਂ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਬੀਬੀ ਜਾਗੀਰ ਕੌਰ ਨੂੰ ਲੁਧਿਆਣੇ ਘਰ
ਬੁਲਾ ਕੇ ਕਿਹਾ ਬੀਬਾ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਹੁਣ ਤੱਕ ਅਰਦਾਸ ਗੁਰਧਾਮਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਸੰਭਾਲ ਅਤੇ
ਦਰਸ਼ਨ ਦੀਦਾਰ ਦੀ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਹੋ ਗੋਲਕ ਦੀ ਪਰਾਪਤੀ ਦੀ ਅਰਦਾਸ ਤਾਂ ਤੁਸਾਂ ਕੀਤੀ ਨਹੀਂ।
ਉਹਨਾ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲੋਂ ਦਰਸ਼ਨ ਦੀਦਾਰ ਨਹੀਂ ਖੋਹੇ, ਬਲਕਿ ਅੱਗੇ ਨਾਲੋਂ ਅਸਾਨ ਕਰ
ਦਿਤੇ ਹਨ। ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲੋਂ ਕੇਵਲ ਗੋਲਕ ਖੁੱਸੀ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਸਾਂ ਨੇ ਗੁਰਦਵਾਰਿਆਂ ਦਾ
ਹੀ ਬਾਈਕਾਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਕੀ ਸਿੱਖ ਗੋਲਕ ਲਈ ਹੀ ਗੁਰਦਵਾਰਿਆਂ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦਾ
ਹੈ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਬੀਬੀ ਜਾਗੀਰ ਕੌਰ ਕੋਲ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਫਿਰ ਜਦ
ਚਾਰ ਪੰਜ ਸਾਲ ਤੱਕ ਇਹਨਾ ਦਾ ਕੋਈ ਜ਼ੋਰ ਨਾ ਚਲਿਆ ਤਾਂ ਆਖਰ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਨੂੰ ਪੀ
ਜੀ ਪੀ ਸੀ ਪ੍ਰਵਾਨ ਕਰਨੀ ਪਈ।
ਮੈਂ ਸਮਝਦਾ ਹਾਂ ਅੱਜ ਭੀ ਉਹੀ ਇਤਹਾਸ ਦੁਹਰਇਆ
ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਹਰਿਆਣੇ ਦੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਸਾਹਮਣੇ ਹਾਰ ਕੇ ਆਖਰ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ
ਨੂੰ ਹਰਿਆਣਾ ਗੁਰਦੁਵਾਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਨੂੰ ਮਾਨਤਾ ਦੇਣੀ ਹੀ ਪਵੇਗੀ।